Ήμουν στην Αθήνα χθες λίγο μετά τις 8 και ήθελα με το αυτοκίνητο να κατέβω στο Θησείο. Από λάθος υπολογισμό βρέθηκα στη Σωκράτους και δεν κατέβηκα την Αγ. Κωνσταντίνου αλλά πέρασα απέναντι ξεχνώντας ότι δεν κατεβαίνει η Τσαλδάρη. Προς στιγμή δίστασα να συνεχίσω στην Σωκράτους στο συγκεκριμένο σημείο, γιατί είχα και μια κοπέλα μαζί μου, αλλά δεν ήθελα να παρανομήσω. Προς έκπληξή μου η Σωκράτους ήταν άδεια και καθαρή. «Τι έγινε λέω, τους μαζέψανε;» Ελαφρώς ανακουφισμένος συνέχισα, αλλά με το που έστριψα στη Σοφοκλέους το θέαμα με έκανε να πατήσω φρένο και να σταματήσω το αυτοκίνητο. Τουλάχιστον 150 μαυριδεροί τύποι είχαν κατακλύσει το δρόμο και τα πεζοδρόμια από τη Γερανίου μέχρι τη Μενάνδρου ενώ όπως μπόρεσα να δω αργότερα, ακόμα περισσότεροι είχαν κατακλύσει τη Μενάνδρου προς την πλατεία Θεάτρου! Σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή να ανέβω παράνομα τη Σοφοκλέους προς την Αιόλου αλλά κατεβαίνανε δύο αυτοκίνητα και άλλα δύο προσπαθούσαν να περάσουν μέσα από το πλήθος, οπότε τελικά πήγα κι εγώ. Με το ζόρι κάνανε στην άκρη για να περάσουν τα αυτοκίνητα! Καθώς περίμενα στο φανάρι, στην πλατεία Ωδείου, να βγω στην Τσαλδάρη, διαπίστωσα ότι και στα αυτοκίνητα που πέρασαν μαζί μου το πλήθος επέβαιναν αλλοδαποί! Άλλη οδύσσεια μετά, γιατί η Τσαλδάρη είχε κίνηση και κάναμε να περάσουμε τα δυο φανάρια μέχρι την Ιερά οδό 25'. Γιατί είχε κίνηση; Γιατί λίγο πριν την Ιερά οδό είχαν κλείσει καμιά δεκαριά γύφτοι τη μια λωρίδα κυκλοφορίας με ένα φορτηγάκι με λαχανικά, μια BMW και ένα αγροτικό με πατάτες. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μετέφεραν τα προϊόντα από το ένα αυτοκίνητο στο άλλο. Φόρτωσαν και την BMW! Η αστυνομία φυσικά απούσα και από τα δύο περιστατικά. Και ενώ λοιπόν περιμέναμε υπομονετικά, εκεί κοντά στη γωνία της Θερμοπυλών ακούσαμε μια γυναικεία κραυγή και τρεις σχιστομάτηδες να τρέχουν κρατώντας ο ένας μια γυναικεία τσάντα (εγώ είδα τον ένα και η φίλη μου μου είπε και για άλλους δύο που τρέξανε μαζί του). Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι με το που έγινε το περιστατικό, από το διπλανό αυτοκίνητο έβγαλε το κεφάλι της έξω μια κυρία λέγοντας «δεν το πιστεύω αυτό που έγινε»! Δε μπόρεσα να κρατηθώ και φώναξα με ύφος (έχω δυνατή φωνή): «όταν ψήφιζες τους πολιτικούς που τους φέρνουν εδώ δεν ήξερες τι έκανες; Τώρα εκπλήσσεσαι;» Έμεινε αποσβολωμένη να με κοιτάει αλλά δεν έδωσα συνέχεια και προχώρησα.
Τι θα έλεγε η κυρία αν αντίκριζε το θέαμα στη Μενάνδρου; Θα πέρναγε με το αυτοκίνητό της από εκεί; Βράδυ σίγουρα όχι. Με τα πόδια δεν το συζητάω ούτε και τη μέρα! Γιατί όλοι κάνουν τους έκπληκτους; Δεν ξέρουν τι γίνεται; Δεν ξέρουν ότι τα περισσότερα κόμματα επιδιώκουν να φέρουν κι άλλους μετανάστες και μάλιστα να τους δώσουν και υπηκοότητα; Τι υποκρισία είναι αυτή; Όποιος υποστηρίξει άλλη φορά τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών να πάει πρώτα να περάσει ο ίδιος από εκεί ή ακόμα καλύτερα να στείλει τη γυναίκα του, το παιδί του, την αδερφή του και μετά θα τον ακούσω. Λόγια του καναπέ και εκ του μακρόθεν λέμε όλοι μας. Δε μπορείς να λες μόνο θεωρίες, πρέπει να τη ζήσεις την κατάσταση.
Ερωτώ τέλος τους πολιτικούς μας. Γιατί κύριοι επιτρέπετε τη δημιουργία γκέτο; Γιατί πρέπει να φοβάμαι να κυκλοφορήσω ακόμη και τη μέρα; Γιατί πρέπει να φοβάμαι για τον εαυτό μου, την περιουσία μου ή τα αγαπημένα μου πρόσωπα; Γιατί απαγορεύεται η πρόσβασή μου σ’ αυτό το κομμάτι της Αθήνας; Γιατί απαγορεύεται να επισκεφτώ και πόσο μάλλον να κάτσω, στην πλατεία Θεάτρου; Αν εγώ παρανόμως ανέβαινα τη Σοφοκλέους και με σταματούσε η αστυνομία θα μου έκοβε κλήση; Αν πάθαινα κάτι εγώ, το αυτοκίνητό μου ή η φίλη μου, θα έφταιγα εγώ αν έκανα μετά κάποια τρέλα; Τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν λάθος μου που πέρασα από εκεί. Την επόμενη φορά θα παρανομήσω κι ας με σταματήσουν.
Σταματήστε να ψηφίζετε πολιτικούς που θέλουν να κάνουν γκέτο όλη τη χώρα και τους Έλληνες μειοψηφία.
Πείτε ΟΧΙ στη λαθρομετανάστευση, ΟΧΙ στη νομιμοποίησή τους, ΟΧΙ στην πληθυσμιακή αλλοίωση της Ελλάδας.
