Παρά τα όσα λένε οι πολιτικοί μας, η αλήθεια είναι ότι η οικονομική μας δυσπραγία είναι κυρίως αποτέλεσμα της δικής μας οικονομικής πολιτικής. Υπάρχουν όμως δύο παράμετροι που επιτείνουν το πρόβλημα και είναι απόδειξη ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει φτάσει, με άλλη μορφή και στη χώρα μας. Η κρίση που επικρατεί στον υπόλοιπο κόσμο, έχει αρνητικές συνέπειες σε ορισμένους κλάδους εργαζομένων που έχουν σχέση με τη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων, όπως στον τουρισμό. Έλλειψη χρημάτων αυτοί, μειωμένα έσοδα για εμάς. Η δεύτερη παράμετρος είναι ο φόβος, που ενισχύεται και από τα ΜΜΕ. Φόβος ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν, με αποτέλεσμα οι εγχώριοι καταναλωτές να μην ξοδεύουν και να μη ρίχνουν χρήμα στην αγορά. Έτσι πολλές επιχειρήσεις δεν έχουν τα απαιτούμενα έσοδα και αναγκάζονται να προβούν σε μείωση προσωπικού ή κλείνουν. Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος που πρέπει να παρθούν μέτρα για να σπάσει. Οι απολυόμενοι όμως είναι μέρος του προβλήματος αφού δεν στήριξαν την αγορά, με συνέπεια την απόλυσή τους. Ένα αστείο αλλά συνάμα ωραίο παράδειγμα το είχα ακούσει σε μια παράσταση του Τζίμη Πανούση. Ήταν λοιπόν ένας που δούλευε σε μια εταιρεία παιχνιδιών. Τα παιδιά του όμως, όπως και πολλά άλλα παιδιά βέβαια, δεν αγόραζαν τα παιχνίδια της εταιρείας του και προτιμούσαν να παίζουν το Χειμώνα φτιάχνοντας χιονάνθρωπους και το Καλοκαίρι αχινάνθρωπους! Αφού λοιπόν δεν αγόραζαν παιχνίδια, η εταιρεία απέλυσε τον πατέρα τους! Το ίδιο ισχύει και με τους ανέργους. Όσο δε ρίχνουν χρήμα στην αγορά, τόσο δεν θα ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας.
Η λύση υπάρχει, είναι απλή και μπορεί να βοηθήσει να σπάσει ο φαύλος κύκλος. Θυμάστε την διαφήμιση «ο επιμένων Ελληνικά»; Αν αγοράσεις ξένα προϊόντα ή από ένα ξένο πολυκατάστημα, ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων σου θα πάνε στην ξένη αγορά και θα ενισχύσεις την οικονομία τους. Αν όμως αγοράσεις ελληνικά προϊόντα και μάλιστα από ελληνικό κατάστημα, τα χρήματά σου θα ενισχύσουν τη δική μας οικονομία. Φανταστείτε έναν υδραυλικό που για κάποια γιορτή αγοράζει λουλούδια από ένα ανθοπωλείο. Κάποια στιγμή ο ανθοπώλης θα χρειαστεί τον υδραυλικό και θα τον προσλάβει. Η αμοιβή του, εν μέρει, θα είναι από τα χρήματα που έδωσε στον ανθοπώλη. Έτσι και οι δύο θα έχουν κάνει τη δουλειά τους. Φανταστείτε τώρα ότι ο υδραυλικός αγοράζει τα λουλούδια από ένα ξένο πολυκατάστημα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων του φεύγει στο εξωτερικό. Ο ανθοπώλης δεν έχει έσοδα, οπότε το κλείνει το μαγαζί του ή δεν προσλαμβάνει τον υδραυλικό αφού προτιμά να μην το φτιάξει ή να το φτιάξει ο ίδιος ή να τον προσλάβει αλλά να υπάρχουν προβλήματα στην πληρωμή. Ποιος κέρδισε σε αυτή την περίπτωση; Αν σ’ αυτήν τη συναλλαγή προσθέσουμε το σύνολο των εμπορικών πράξεων που συμβαίνουν στη χώρα μας, νομίζω πως καταλαβαίνουμε τα οφέλη που μπορούν να προκύψουν για όλους μας. Και αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες, ανάλογα βέβαια με την οικονομική κατάστασή τους. Γιατί και ο απολυμένος και ο άνεργος, θα ντυθεί, θα φάει, θα πιει, θα διασκεδάσει κ.α. Ξοδεύοντας αυτά τα λεφτά μόνο σε ελληνικά προϊόντα και επιχειρήσεις, ενισχύουν την ελληνική οικονομία και είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψουν σε αυτούς. Ουσιαστικά στηρίζοντας τα ελληνικά προϊόντα και επιχειρήσεις, στηρίζουμε τις θέσεις εργασίας μας και δημιουργούμε θέσεις εργασίας και για άλλους συμπολίτες μας! Ακολουθούν μερικά παραδείγματα (τα ονόματα είναι τυχαία και δεν έχουν πρόθεση διαφήμισης):
• Αντί για Coca Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux και Έψα
• Αντί για γάλατα εισαγωγής, αγοράστε γάλα ΜΕΒΓΑΛ ή Όλυμπος
• Αντί για προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά
• Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ
• Αντί για σκληρό τυρί π.χ. Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια
• Αντί για μακαρόνια Barilla, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα
• Προτιμήστε ελληνικά κρασιά, τσίπουρο και ούζο και όχι βότκα, ουίσκι και ξενόφερτες μπύρες.
• Αντί για Marlboro και Camel, καπνίστε ΚΑΡΕΛΙΑ και ΣΕΚΑΠ.
Αν πάλι σας αρέσουν αυτά τα προϊόντα και δε μπορείτε να «ζήσετε» χωρίς αυτά, τουλάχιστον αποφύγετε να τα αγοράσετε από τα μεγάλα πολυκαταστήματα. Και σε άλλα προϊόντα ισχύει το ίδιο. Μόνο οι ξένες πολυεθνικές πουλάνε έπιπλα και ηλεκτρικά είδη; Αν την όποια διαφορά στην τιμή την αντέχει η τσέπη σας, προτιμήστε τα μικρά καταστήματα. Να συνυπολογίσετε όμως την ποιότητα και τις υπηρεσίες. Προσωπικό παράδειγμα: πριν λίγο καιρό ήθελα να αγοράσω μια βιβλιοθήκη. Σε ξένο πολυκατάστημα μου άρεσε μία με 90 €. Σε ένα τοπικό επιπλάδικο βρήκα μια παρόμοια με 120 €. Δυνατότητα μεταφοράς της βιβλιοθήκης δεν είχα. Έτσι το πολυκατάστημα μου χρέωνε 25 € για τη μεταφορά και έπρεπε να τη συναρμολογήσω, ενώ ο επιπλάς μαζί με την γυναίκα του, μου την έφερε έτοιμη μέχρι το δωμάτιό μου! Ακόμα και λίγο πιο ακριβή να ήταν, δεν άξιζε να την αγοράσω από αυτόν;
Αν όλοι κάνουμε το ίδιο, θα μειώσουμε σίγουρα τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση και σε βάθος χρόνου θα ανακάμψουμε. Μην περιμένετε από τους πολιτικούς λύσεις. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Αυτοί δε μπορούν να σας προτρέψουν σε μια τέτοια κίνηση, γιατί οι περισσότεροι δεν το θέλουν αφού έχουν κοινά συμφέροντα με τις πολυεθνικές. Επομένως, όταν θα κάνετε την επόμενή σας αγορά, σκεφτείτε ότι αγοράζοντας προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, αποδυναμώνετε την ελληνική παραγωγή, ενώ μεγάλο ποσοστό των χρημάτων σας πηγαίνει σε ξένα εργοστάσια που απασχολούν αποκλειστικά ξένους εργαζομένους και έτσι βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας. Αντίθετα, αν ειδικά αυτή την περίοδο επιλέξετε να ενισχύσετε ελληνικές παραγωγές, βοηθάτε στην διατήρηση και αύξηση των θέσεων εργασίας.
Ας υποθέσουμε ότι το 50% (μάλλον είναι μικρό το ποσοστό) των χρημάτων που δίνουμε σε μια πολυεθνική μεταφέρεται στο εξωτερικό. 500 € να ξοδέψει η κάθε οικογένεια, τότε 1.000.000 οικογένειες δίνουν στις πολυεθνικές 500.000.000 €. Από αυτά το 50%, δηλ. 250.000.000€, μεταφέρεται στο εξωτερικό και μένουν στην Ελλάδα τα υπόλοιπα 250.000.000 €, που άλλα θα πέσουν σύντομα στην αγορά αφού πάνε στις αμοιβές των εργαζομένων και άλλα θα πάνε στο κράτος που το πιο πιθανό είναι να καλύψει με αυτά τις όποιες τρύπες του. Σκεφτείτε τώρα ότι μια ελληνική οικογένεια αποφασίζει να στρέψει 500 € ετησίως από ξένα σε ελληνικά προϊόντα. Αν 1.000.000 οικογένειες το αποφασίσουν αυτό, τότε το επιπλέον ποσό που φτάνει σε ελληνικά χέρια είναι 250.000.000 €. Δηλαδή θα μείνουν και τα 500.000.000 σε ελληνικά χέρια και προς μεγάλη ανακούφιση, κατευθείαν στην αγορά! Απλή δεν είναι η λύση; Αλλάζοντας την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών σε ελληνικά, πετύχαμε μόνοι μας ότι δε μπορούν να πετύχουν τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι τη δύναμη την έχουμε εμείς. Για τα περισσότερα προβλήματα φταίει η νοοτροπία μας αφού τα περιμένουμε όλα από το κράτος. Με λίγο μυαλό και θέληση, οι απλές λύσεις οδηγούν σε μεγάλα αποτελέσματα.
Από το στόμα σου και στου... Έλληνα το αυτί!
ΑπάντησηΔιαγραφή