Είχα χθες την ευκαιρία να βρεθώ στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση της Ν.Δ. στην Αθήνα. Το συμπέρασμα που έβγαλα ήταν πεντακάθαρο. Η Ν.Δ. όχι μόνο θα χάσει τις εκλογές αλλά είναι πολύ μεγάλη η πιθανότητα αυτοδυναμίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τα κενά ήταν τεράστια και η απογοήτευση του κόσμου εμφανής. Δεν υπήρχε παλμός, δεν υπήρχε αισιοδοξία. Οι συζητήσεις μεταξύ των παρευρισκομένων σχεδόν πανομοιότυπες και το ερώτημα ένα: πιστεύεις ότι θα κερδίσουμε; Η απάντηση ίδια απ’ όλους και με ύφος απογοήτευσης: θα δώσουμε τη μάχη…και θα δούμε… Όλοι σχολίαζαν την απουσία του κόσμου από τη συγκέντρωση. Πράγματι κι εγώ εξεπλάγην από την ευκολία που έφτασα σχεδόν μπροστά από τον Καραμανλή αν και αργοπορημένος.
Ήταν 8:15 περίπου όταν βγήκα από το σταθμό του ΗΣΑΠ στην πλατεία Βικτωρίας. Διασχίζοντας την 3ης Σεπτεμβρίου με σκοπό να ανέβω την Χεϋδεν, άκουσα τον πιο δυνατό θόρυβο που είχα ακούσει ποτέ μου. Ήταν η βόμβα που βάλανε σε ένα κάδο σκουπιδιών στο διπλανό στενό στην Γκιλφόρδου, λίγα μέτρα μακριά μου. Ο κόσμος δε μπορώ να πω ότι ανησύχησε ιδιαίτερα παρά μόνο οι αστυνομικοί από την κλούβα που ήταν δίπλα μου. Το ερώτημά μου τώρα είναι το εξής: ναι μεν το ΠΑΣΟΚ καταδίκασε το γεγονός αλλά νομίζω ότι όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα γινόταν αν έβαζαν βόμβα στην προεκλογική ομιλία του Παπανδρέου και λίγα μόλις μέτρα από αυτόν. Τα κανάλια θα το είχαν συνέχεια πρώτο θέμα αν όχι και μοναδικό. Οι Πασόκοι θα φώναζαν για προσπάθεια εκφοβισμού της νέας αντίληψης που έρχεται στην πολιτική σκηνή, για το παρακράτος της δεξιάς και άλλα τέτοια. Άλλωστε αυτό το έργο το έχουμε δει και στο παρελθόν. Και η Αριστερά δεν πάει πίσω. Όλοι πιστεύω θυμάστε την Αλέκα Παπαρήγα να δηλώνει στους δημοσιογράφους, ότι το ΚΚΕ έχει πληροφορίες για προβοκάτσια εναντίον τους πριν τις ευρωεκλογές, αλλά αυτοί θα αγωνιστούν κ.τ.λ. κ.τ.λ. Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό της είχε η κα. Παπαρήγα αλλά αυτό που πέτυχε ήταν να συσπειρώσει τους οπαδούς της. Σε αντίθεση με αυτούς τι κάνει η Ν.Δ.; Απ’ όσο έχω δει στα κανάλια, μόνο ήπιες δηλώσεις. Το συμβάν αυτό βέβαια έγινε 2 μόλις μέρες πριν τις εκλογές αλλά θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν μοχλός συσπείρωσης των οπαδών τους. Δεν το κάνουν όμως, γιατί; Μήπως είναι πολιτικά πολιτισμένοι και δε μπαίνουν σε τέτοιες λαϊκίστικες και μικροπολιτικές ενέργειες όπως θα τις χαρακτήριζαν; Ή μήπως έχουν αποδεχθεί την ήττα τους; Ή ακόμα χειρότερα, ηθελημένα παραδίδουν την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ; Πιστεύω το τελευταίο και θα σας δώσω μερικές ενδείξεις. Όλη η Ν.Δ. εμφανιζόταν να είναι αντίθετη με τις πρόωρες εκλογές. Ο Καραμανλής όμως προχώρησε μόνος του. Έδιωξε πολλά στελέχη πρώτης γραμμής στο όνομα της κάθαρσης του κόμματος. Δεν το κάνεις αυτό όμως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αν θέλεις να κερδίσεις. Απ’ την άλλη, ο λόγος που προκήρυξε τις εκλογές αλλά και το οικονομικό του πρόγραμμα πιστεύω πως εξόργισε και τον πιο πιστό οπαδό του. Αν ήθελε να εφαρμόσει το οικονομικό του πρόγραμμα μπορούσε να το κάνει συνεχίζοντας να κυβερνά για άλλα 2 χρόνια με την εντολή που του έδωσαν οι εκλογές του 2007 (μήπως ήρθε η ώρα να καταργηθεί ο νόμος για τις πρόωρες εκλογές;). Κι αφού τελικά τις εξήγγειλε τις εκλογές, είναι δυνατόν να φιλοδοξεί να κερδίσει λέγοντας στον κόσμο που πεινάει ότι θα παγώσει τους μισθούς και για περιόδους λιτότητας; Βέβαια αυτός μας λέει την αλήθεια σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που μας κοροϊδεύει λέγοντας ότι θα κάνει κοινωνική πολιτική με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, όταν αυτός αναμένεται να είναι της τάξης του 1%!!! Και όχι μόνο αυτό, φεύγουν οι ετεροδημότες για να ψηφίσουν και βρίσκουν στην Αθηνών – Λαμίας τα διόδια αυξημένα! Είναι δυνατόν να κάνεις τέτοιες αυξήσεις και να μη δυσαρεστήσεις τον κόσμο; Και το χειρότερο απ’ όλα, τα εξωτερικά θέματα. Τον Δεκέμβρη πρέπει να παρθούν αποφάσεις για το Κυπριακό, το Σκοπιανό και την ένταξη της Τουρκίας. Ξέρουμε λίγο πολύ ποιες είναι οι απόψεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αντί λοιπόν να τους στριμώξει ο Καραμανλής και να δεσμεύσει τον Παπανδρέου, έχουν αναλώσει την προεκλογική περίοδο σχεδόν αποκλειστικά στην οικονομία. Μεταναστευτικό και εξωτερική πολιτική σαν να μην υπάρχουν. Για την υγεία, την παιδεία και την ασφάλεια δε μιλάνε ώστε να ξέρουν οι Έλληνες τι λέει ο καθένας, για να ψηφίσει αναλόγως. Έτσι πέρασε άλλη μια προεκλογική περίοδος, κατά βάση έκθεσης ανούσιων ιδεών. Δε μάθαμε όμως ούτε τις προθέσεις της Ν.Δ. για τα εξωτερικά θέματα. Σε τελική ανάλυση, η γνώμη μου είναι ότι ο Καραμανλής εγκαταλείπει την εξουσία γιατί δε θέλει να είναι αυτός υπεύθυνος για τις αποφάσεις στα εξωτερικά θέματα. Οι Αμερικανοί πιέζουν για λύση και πιστεύω πως δε θέλει να είναι αυτός ο πρωθυπουργός που θα βάλει την υπογραφή του στα ταπεινωτικά σχέδιά τους. Με τον Παπανδρέου τα πράγματα είναι πιο εύκολα γι’ αυτούς (θα αναφερθώ ειδικά στο επόμενο άρθρο). Θεωρητικά, αξίζει ένα μπράβο στον Καραμανλή που δείχνει ότι έχει κάποια πατριωτική συνείδηση αλλά δεν παύει να είναι ένας … λιποτάκτης που εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης. Με τις αποφάσεις του και τη σθεναρή του αντίσταση θα μπορούσε να γίνει ίσως και ήρωας στη συνείδηση των Ελλήνων και να τον ακολουθήσουν περισσότεροι. Επέλεξε όμως το δρόμο της φυγής. Ίσως κάτι του τάξανε ή ακόμα χειρότερα να τον κρατάνε με κάτι και να τον εκβιάζουν. Άλλωστε απαντήσεις στο μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών, τις υποκλοπές, δεν δόθηκαν. Εύλογο είναι το ερώτημα τι άκουσαν και πως το χρησιμοποιούν!
Τα ψέματα τελειώνουν. H ώρα της κάλπης φτάνει και εκεί ο καθένας θα πρέπει να είναι αντιμέτωπος με τη συνείδησή του. Στην εποχή της πληροφορίας δεν επιτρέπεται να λέει κάποιος πως δεν ήξερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου