Οι αναθεωρητές της ιστορίας προτάσσουν την ανάγκη για συμφιλίωση των βαλκανικών λαών, παραλείποντας ιστορικά γεγονότα και μαρτυρίες ή έστω λειαίνοντας αυτά που μπορούν να προκαλέσουν το μίσος μεταξύ των λαών. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας συγκαταλέγεται και το «περίφημο» βιβλίο της ΣΤ’ δημοτικού της Κας Ρεπούση. Η δήλωσή της «όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει και το μέλλον», δείχνει με σαφήνεια τον πραγματικό της στόχο. Δεν είναι όμως μόνη της. Κατά καιρούς έχουν εκφράσει παρόμοιες απόψεις και ακαδημαϊκοί καθηγητές όπως η Χριστίνα Κουλούρη, ο Δ. Καστρίτης και ο Θ. Βερέμης.
Θα αναφερθώ στις απόψεις του κ. Βερέμη καθώς κατέχει και ανώτατη θεσμική θέση ως πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας! Ο πολιτικός του προϊστάμενός που τον κρατάει ακόμα σ’ αυτή τη θέση, ίσως χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης, καθώς οι απόψεις του είναι διαμετρικά αντίθετες από αυτές που η πολιτεία του έχει αναθέσει, ως προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. Το 1996 σε επερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων του τέως βουλευτή και νυν νομάρχη Δράμας κ. Κωνσταντίνου Ευμοιρίδη, μεταξύ άλλων σημειώνονται και τα εξής: «ο κ. Βερέμης προλόγισε και έγραψε άρθρο και εξέδωσε σε ανατύπωση μέσω του ιδρύματος ΕΛ.Ι.ΑΜ.Ε.Π., με κρατική επιχορήγηση, το έργο NATIONALISM & NATIONALITY, που διέθεσε σε ιδρύματα, οργανισμούς και πρεσβείες και στο οποίο υποστηρίζει ότι:
1. Η ιδέα του έθνους είναι ανύπαρκτη και αποτελεί φανταστικό κατασκεύασμα.
2. Το σημερινό ελληνικό έθνος είναι αντικειμενικά ανύπαρκτο και δημιούργημα διανοουμένων.
3. Αποτελεί εθνικιστική προσπάθεια η χρήση της γλώσσας και της θρησκείας.
4. Όταν έγινε η προσάρτηση της Μακεδονίας στο Ελληνικό κράτος, εκατοικείτο κατά πλειοψηφία από Ελληνόφωνους και όχι από Έλληνες.»
Ο κ. Βερέμης είναι γνωστός για τις ιδιαίτερες ευαισθησίες στις θεωρίες του ελληνοτουρκισμού. Στην παρουσίαση του αγγλόγλωσσου έργου Greeks and Turks in War and Peace, (έκδοση Athens News), στο βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης τον Ιούνιο του 2007, ομιλητής ήταν και ο κ. Βερέμης. Σε ερώτηση του Αριστείδη Δ. Καρατζά (Αντιπροέδρου Δ.Σ., Ελληνοαμερικανικής Ενώσεως), για ποιόν λόγο δεν γίνεται καμία αναφορά στο κεφάλαιο του βιβλίου υπό τον τίτλο “Περίοδος Συγκρούσεως 1912-1922” στις γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας, ο Κ. Βερέμης απάντησε: «δεν έγιναν γενοκτονίες… βιαιοπραγίες έγιναν πολλές, αλλά όχι γενοκτονίες… Αν έγιναν γενοκτονίες, έγιναν από μέρους των Ελλήνων κατά την Επανάσταση του 1821…δε γνωρίζεις για την σφαγή των Τούρκων στην Τριπολιτζά;»!!!
Θα συμφωνήσω με τον κ. Καρατζά ότι βιαιοπραγίες έγιναν και γίνονται σχεδόν παντού, ιδιαίτερα στο πλαίσιο πολέμων, επαναστάσεων και σε περιστάσεις που καταρρέουν οι εθνικές ή οι κοινωνικές ισορροπίες. Η γενοκτονία όμως είναι έγκλημα εκ προμελέτης, που αποσκοπεί στην εξάλειψη εθνικών ή θρησκευτικών ομάδων. Το κίνημα των Νεότουρκων σχεδίασε μία σειρά από γενοκτονίες, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων της Ιωνίας και του Πόντου και τις εκτέλεσε όταν πήρε τον έλεγχο της εξουσίας. Δεν είναι δυνατό λοιπόν οι σημερινές τουρκικές κυβερνήσεις και οι κάθε είδους θιασώτες τους να παραδεχθούν το γεγονός των γενοκτονιών, γιατί τότε παραδέχονται ότι η Κεμαλική δημοκρατία και οι διάδοχές της κυβερνήσεις έχουν τα θεμέλια τους στην σχεδιασμένη εξολόθρευση μειονοτήτων. Άλλωστε οι γενοκτονίες που διέπραξαν οι Κεμαλιστές δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο στη ψυχοσύνθεσή τους. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα απέραντο πεδίο σφαγών και εκτοπίσεων των κατακτημένων χριστιανικών λαών. Σε λίγες μέρες μάλιστα (30 Μαρτίου) είναι και η επέτειος μνήμης της καταστροφής της Χίου και της σφαγής των κατοίκων της. Υπολογίζεται ότι μέχρι τα μέσα Απριλίου, από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και μόλις 23.000 κατάφεραν να διαφύγουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αν αυτή η φρικαλεότητα των Τούρκων δεν είναι σχέδιο εξόντωσης, τότε τι είναι; Σύμφωνα με τους προοδευτικούς ιστορικούς μας, στο όνομα της ελληνοτουρκικής φιλίας τέτοια γεγονότα πρέπει να απαλείφονται. Ποιος Έλληνας όμως και κυρίως Χιώτης, μπορεί να ξεχάσει γεγονότα που συνέβησαν στους παππούδες των παππούδων μας, οπότε και εξελικτικά μας επηρεάζουν;
Δε ξέρω σε πόσα σχολεία οι δάσκαλοι θα κάνουν έστω και μια αναφορά (οι εκδηλώσεις αποκλείονται), εμείς όμως τη Δευτέρα 30 Μαρτίου θα αναφερθούμε σε ειδικό άρθρο για τη σφαγή της Χίου. Αυτό πρέπει να είναι το όπλο μας. Όταν ο κάθε ένας από εμάς αντιδρά ενεργώς στις εθνικώς απαράδεκτες ανακρίβειες που καταχωρίζονται σε άρθρα και συγγράμματα, για χάρη δήθεν της συμφιλίωσης των λαών της βαλκανικής, τότε οι πρωταγωνιστές αυτής της τακτικής θα το σκέπτονται πριν προβούν σε παρόμοιες πράξεις. Όσο για τους πολιτικούς μας, και μόνο η σκέψη ότι έχουν διορίσει «πατριώτες» όπως τον κ. Βερέμη να πληρώνονται και να αποφασίζουν για την παιδεία από τη θέση που βρίσκονται…θα έπρεπε να μας προκαλεί τρόμο. Ως Έλληνες αξίζουμε και πρέπει να απαιτήσουμε σοβαρότερους ανθρώπους στο τιμόνι της παιδείας.
Θα αναφερθώ στις απόψεις του κ. Βερέμη καθώς κατέχει και ανώτατη θεσμική θέση ως πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας! Ο πολιτικός του προϊστάμενός που τον κρατάει ακόμα σ’ αυτή τη θέση, ίσως χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης, καθώς οι απόψεις του είναι διαμετρικά αντίθετες από αυτές που η πολιτεία του έχει αναθέσει, ως προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. Το 1996 σε επερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων του τέως βουλευτή και νυν νομάρχη Δράμας κ. Κωνσταντίνου Ευμοιρίδη, μεταξύ άλλων σημειώνονται και τα εξής: «ο κ. Βερέμης προλόγισε και έγραψε άρθρο και εξέδωσε σε ανατύπωση μέσω του ιδρύματος ΕΛ.Ι.ΑΜ.Ε.Π., με κρατική επιχορήγηση, το έργο NATIONALISM & NATIONALITY, που διέθεσε σε ιδρύματα, οργανισμούς και πρεσβείες και στο οποίο υποστηρίζει ότι:
1. Η ιδέα του έθνους είναι ανύπαρκτη και αποτελεί φανταστικό κατασκεύασμα.
2. Το σημερινό ελληνικό έθνος είναι αντικειμενικά ανύπαρκτο και δημιούργημα διανοουμένων.
3. Αποτελεί εθνικιστική προσπάθεια η χρήση της γλώσσας και της θρησκείας.
4. Όταν έγινε η προσάρτηση της Μακεδονίας στο Ελληνικό κράτος, εκατοικείτο κατά πλειοψηφία από Ελληνόφωνους και όχι από Έλληνες.»
Ο κ. Βερέμης είναι γνωστός για τις ιδιαίτερες ευαισθησίες στις θεωρίες του ελληνοτουρκισμού. Στην παρουσίαση του αγγλόγλωσσου έργου Greeks and Turks in War and Peace, (έκδοση Athens News), στο βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης τον Ιούνιο του 2007, ομιλητής ήταν και ο κ. Βερέμης. Σε ερώτηση του Αριστείδη Δ. Καρατζά (Αντιπροέδρου Δ.Σ., Ελληνοαμερικανικής Ενώσεως), για ποιόν λόγο δεν γίνεται καμία αναφορά στο κεφάλαιο του βιβλίου υπό τον τίτλο “Περίοδος Συγκρούσεως 1912-1922” στις γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας, ο Κ. Βερέμης απάντησε: «δεν έγιναν γενοκτονίες… βιαιοπραγίες έγιναν πολλές, αλλά όχι γενοκτονίες… Αν έγιναν γενοκτονίες, έγιναν από μέρους των Ελλήνων κατά την Επανάσταση του 1821…δε γνωρίζεις για την σφαγή των Τούρκων στην Τριπολιτζά;»!!!
Θα συμφωνήσω με τον κ. Καρατζά ότι βιαιοπραγίες έγιναν και γίνονται σχεδόν παντού, ιδιαίτερα στο πλαίσιο πολέμων, επαναστάσεων και σε περιστάσεις που καταρρέουν οι εθνικές ή οι κοινωνικές ισορροπίες. Η γενοκτονία όμως είναι έγκλημα εκ προμελέτης, που αποσκοπεί στην εξάλειψη εθνικών ή θρησκευτικών ομάδων. Το κίνημα των Νεότουρκων σχεδίασε μία σειρά από γενοκτονίες, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων της Ιωνίας και του Πόντου και τις εκτέλεσε όταν πήρε τον έλεγχο της εξουσίας. Δεν είναι δυνατό λοιπόν οι σημερινές τουρκικές κυβερνήσεις και οι κάθε είδους θιασώτες τους να παραδεχθούν το γεγονός των γενοκτονιών, γιατί τότε παραδέχονται ότι η Κεμαλική δημοκρατία και οι διάδοχές της κυβερνήσεις έχουν τα θεμέλια τους στην σχεδιασμένη εξολόθρευση μειονοτήτων. Άλλωστε οι γενοκτονίες που διέπραξαν οι Κεμαλιστές δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο στη ψυχοσύνθεσή τους. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα απέραντο πεδίο σφαγών και εκτοπίσεων των κατακτημένων χριστιανικών λαών. Σε λίγες μέρες μάλιστα (30 Μαρτίου) είναι και η επέτειος μνήμης της καταστροφής της Χίου και της σφαγής των κατοίκων της. Υπολογίζεται ότι μέχρι τα μέσα Απριλίου, από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και μόλις 23.000 κατάφεραν να διαφύγουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αν αυτή η φρικαλεότητα των Τούρκων δεν είναι σχέδιο εξόντωσης, τότε τι είναι; Σύμφωνα με τους προοδευτικούς ιστορικούς μας, στο όνομα της ελληνοτουρκικής φιλίας τέτοια γεγονότα πρέπει να απαλείφονται. Ποιος Έλληνας όμως και κυρίως Χιώτης, μπορεί να ξεχάσει γεγονότα που συνέβησαν στους παππούδες των παππούδων μας, οπότε και εξελικτικά μας επηρεάζουν;
Δε ξέρω σε πόσα σχολεία οι δάσκαλοι θα κάνουν έστω και μια αναφορά (οι εκδηλώσεις αποκλείονται), εμείς όμως τη Δευτέρα 30 Μαρτίου θα αναφερθούμε σε ειδικό άρθρο για τη σφαγή της Χίου. Αυτό πρέπει να είναι το όπλο μας. Όταν ο κάθε ένας από εμάς αντιδρά ενεργώς στις εθνικώς απαράδεκτες ανακρίβειες που καταχωρίζονται σε άρθρα και συγγράμματα, για χάρη δήθεν της συμφιλίωσης των λαών της βαλκανικής, τότε οι πρωταγωνιστές αυτής της τακτικής θα το σκέπτονται πριν προβούν σε παρόμοιες πράξεις. Όσο για τους πολιτικούς μας, και μόνο η σκέψη ότι έχουν διορίσει «πατριώτες» όπως τον κ. Βερέμη να πληρώνονται και να αποφασίζουν για την παιδεία από τη θέση που βρίσκονται…θα έπρεπε να μας προκαλεί τρόμο. Ως Έλληνες αξίζουμε και πρέπει να απαιτήσουμε σοβαρότερους ανθρώπους στο τιμόνι της παιδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου